Cem Karaca - Hep Kahır

Cem Karaca - Hep Kahır (Seslendiren: Kendisi)

Dur! Bırak, kaynasın kahvenin suyu,
Bana İstanbul'u anlat nasıldı?
Bana boğazı anlat nasıldı?
Haziran titreyişlerle kaçak yağmurlar ardı,
Yıkanmış, kurunurmuydu yine o yedi tepe,
Ana şefkati gibi sıcak bir güneşle.
İnsanlar gülüyordu de,
Trende, vapurda, otobüste,
Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.
Hep kahır, hep kahır, hep kahır,
Bıktım be...

Dur! Bırak, kalsın, açma televizyonu,
Bana İstanbulu anlat nasıldı?
Şehirlerin şehrini anlat nasıldı?
Beyoğlu sırtlarından yasak gözlerimle bakıp,
Köprüler, sarayburnu, minareler ve Haliç'i öv.
Diyiverdin mi bir merhaba? Gizlice.
İnsanlar gülüyordu de,
Trende, vapurda, otobüste,
Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.
Hep kahır, hep kahır, hep kahır,
Bıktım be!

Dur! Bırak, kımıldama, kal biraz öylece n'olur,
Kokun İstanbul gibidir, gözlerin İstanbul gecesi.
Şimdi gel sarıl, sarıl bana kınalım,
Gökkubbenin altında ordada beraber,
Çok şükür diyerek yeniden başlamanın hayali,
Hasretinin çölünde sanki bir pınar gibi...
İnsanlar gülüyordu de,
Trende, vapurda, otobüste,
Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.
Hep kahır, hep kahır, hep kahır,
Bıktım be!