Cemal Süreya - Aşk

Cemal Süreya - Aşk (Seslendiren: Kendisi)

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun, git. Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar, gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin Oysa Allah bilir, bugün iyi uyanmıştık. Sevgideydi ilk açılışı gözlerimizin, sırf onaydı. Bir kuş konmuş parmaklarıma, uzun uzun ötmüştü. Bir sevişmek gelmiş, bir daha gitmemişti. Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz, Sanki hiç olmamıştı.

Oysa kalbim, işte şuracıkta çarpıyordu.
Şurda, senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullular.
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça, lafların, dünyaların.
Öyle düzeltici, öyle yerine getiriciydi sevmek,
Ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken.
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti,
Çünkü iki kişiydik.
Oysa bir bardak, bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya,
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız.
Seni bir kere öpsem, ikinin hatırı kalıyordu,
İki kere öpeyim desem, üçün boynu bükük.
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde,
Memelerin vardı, memelerin kahramandı sonra, Sonrası iyilik güzellik.